تکستدونی

خودم را جا گذاشته ام
كنار دري
كه آن سويش جدايي منتظر بود
تا تو را براي هميشه از من بگيرد
حالا
سال هاست كه از خودم مي پرسم
چرا در لحظه هاي آخر بغض گلويم را گرفت
تا نتوانم بگويم : نرو …
اين جاده ها از تو گمشده مي سازند …
نه مسافر
اگر هنوز حرف هايم را مي شناسي
هر كجا اين شعر را ديدي
همراه او بيا
من و اين خانه
بعد از تو هيچ كس را به خود راه نداده ايم