تکستدونی

چه عاشقانه ی بلندی ساختم …
ازیک سوتفاهم کوتاه!!!!
همه چیز خنده داربود …
اصرارمن!!؛؛
انکار تو!!؛
‌ بودن من!!!؛
رفتن تو!!!!
و آه…‌ازاین همه دلنوشته :
خنده داراست….
اما نمیدانم چرا ازاین همه خنده گریه ام میگیرد

خدایا چقدراینروزها شناختن آدمهایت سخت شده
چه احساس بدیست ٬این روزها سادگی

پايان كودكي زماني است كه ديگر از چيزها تعجب نمي كنيم.
زماني كه دنيا آشنا به‌نظر مي‌رسد و آدمي به وجود عادت مي‌كند بزرگ شده است.

 اوژن يونسكو

این روزهــــایم به تظاهر می گذرد…
تظاهر به بی تفاوتی،
تظاهر به بی خیـــــالی،
به اینکه دیگــــر هیچ چیز مهم نیست… اما . . .
چه سخت می کاهد از جانم این “نمایش”

 سکوت کن …
هنگامیکه نمیدانی چه بگویی…چه پاسخ دهی و یا چطور بگویی…فقط سکوت کن
گاهی نگفتن شیرینتر از گفتن سخنان آشفته است ک در لحظه تو را سبک میکند..
در آن لحظه سکوت کن..
یک وقتهایی سعی کن چشمانت را ببندی بر حرفای نیش دار..سکوت کنی و ب زبانت اجازه دهی سکوت تمرین کند.‌
آن روزها ک نفهمیدی چه شد و از کجا بر سرت آوار مصیبت آمد..کسی را مقصر نکن..سکوت کن تا دلیل اصلی را در آرامش بیابی
دقیقه هایی ک حس انفجار در سلولهایت تو را از درون میخورد..سکوت را تجربه کن..ک ذهنت با آرامش با قلبت مشورت کند و تصمیم درست بگیرد..
آری ….
همیشه فریاد کلید کار نیست
یک وقتهایی …
سکوت پاسخ تمام دردها است…
هرچند گاهی سکوتمان از رضایت نیست..

چای بی تو

سرد نمی شود!

داغش روی دلم منشیند