آه اگر آزادی سرودی می خواند کوچک همچون گلوگاه پرنده ای هیچ کجا دیواری فرو ریخته برجای نمی ماند سالیان بسیاری نمی بایست دریافتی را که هر ویرانه نشان از غیاب انسانی است …
انشايم كه تمام شد معلم با خط كش چوبی اش زد پشت دستم و گفت جمله هايت زيباست … گفتم اجازه آقا … پس چرا ميزنيد؟؟؟ نگاهم كرد … پوزخند تلخی زدو گفت: ميزنم تا همیشه يادت بماند خوب نوشتن و زيبا فكر كردن در اين دنيا تاوان دارد!