تکستدونی

غافلی از حال دل ترسم که این دیوانه را
دیگران بی صاحب انگارند و تعمیرش کنند
صائب تبریزی

ای کاش انسانها همانقدر که از ارتفاع میترسیدند از پستی هم میترسیدند …!

هنوز هم دلم تنگ می شود
برای محض حرف زدنت
و برای تکیه کلامهایت
که نمی دانستی فقط کلام تو نبود
من هم به آنها …
تکیه داده بودم

حال مرا گلوله ای می داند
که فقط می خواهد
در قلب کسی بنشیند…

کم دارم حضور تو را

کنار عطر دو چای دارچین

و شب نشینی دو نفره

نا اتنهای شب

و ارام گرفتن در اغوشت

تو را عجیب….

کم اوردام!!!!