تکستدونی

تمام خنده هایم را نذر کرده ام
تا تو همانی باشی
که صبح یکی از این روزها
عطر دست هایت
دلتنگی ام را به باد می سپارد
سیاوش میرزایی

خوشبختى
داشتن كسى است
كه بيشتر از خود ، تو را بخواهد
و بيشتر از تو ، هيچ نخواهد

جان باختن آسان است اندر نظرت لیکن
این لاشه نمی بینم شایسته ی قربانت
‏سعدی

در این شهر شلوغ
کنج یک صندلی طولانی
همه عابر
چشم من دوخته بر این راه
چه کسی می ایستد؟!
دم کوتاهی دلش لمس کند
حس آرامش و اطمینانی
در عمق این لحظه رویایی
از این پشتی چوبی
به او خواهم داد.

چیزی در رگهایم می جوشد
و با کوبیدن خود به هر دری ،
می کوشد خود را به قلبم برساند.
تا بلکه بتواند،
عشق تو را ببیند.
می ترسم ،
برسد !!
ببیند!!
اما باز نگردد..

شهرام سیجوانی