من اناري را ميكنم دانه
به دل ميگويم: خوب بود اين مردم ، دانههاي دلشان پيدا بود ..!
” سهراب سپهری “
چیـزها دیـدم در روی زمین :
کـودکـی دیـ ـدم، ماه را بـو می کـرد !
قفـسی بـی در دیـدم کـ ـه در آن، روشنی پرپر میــزد
نردبانـی که از آن، “عشق” میـرفت بـه بــام ملکـوت ….
سهراب سپهری
چه کسی می داند
که تو در پیله ی تنهایی خود، تنهــــایی؟
که تو در حسرت یک روزنه در فردایــی؟
پیله ات را بگشا،
تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایــی!!
“سهراب سپهری”