تکستدونی

قلبم را در مِجری کهنه ای پنهان میکنم، در اتاقی که دریچه ایش نیست

از مهتابی به کوچه ی تاریک خم می شوم و به جای همه نومیدان می گریم ؛

آه من حرام شدم .

با اینهمه ای قلب دربه در ، از یاد مبر که ما ،

من و تو ، عشق را رعایت کرده ایم

از یاد مبر که ما ،

من و تو ، انسان را رعایت کرده ایم ؛

خود اگر شاهکار خدا بود یا نبود .