وسعت دوست داشتن را اندازه نگیر…
زیادش هم کم است…
تنها با آن سیراب شو…
رشد کن…
شکل بگیر…
و کامل شو…
خودِ دوست داشتن مهم است…
نه زمانش…
نه پایداری اش…
نه مالکیتش…
و نه حد و حدودش…
سرت را بالا کن… نگاه کن… دوست داشتن خدا را ببین…
یاد بگیر که دوست داشتنت را کادو پیچ نکنی…