مسافر محبوب من!
مسافرِ محبوبِ من!
شانه ی سردِ جاده ها
جای آسودنِ تو نیست
نسترن های باغچه
دلِ نازک شاعر
کوچهای ساکت
در هوای تو
بیخوابِ بی قرارند
دوباره با مهر در آمیز
لبخند را آسان بگیر
عشق را
بی هیچ تفکری
به سینه ات بسپار
به تراکمِ ابرهای بی نشان
آن سرِ جهان
بگو خداحافظ
ببار محبوبِ من ! ببار!
به خاطرِ نسترنهای باغچه
به خاطرِ دل بی قرارِ یک شاعر
به خاطرِ حرمتِ کوچهای ساکت
ببار!
نیکی فیروزکوهی