درست مثل فنجان قهوه كه ته مي كشد پنجره كم كم از تصوير تو تهي مي شود حالا من مانده ام و پنجره اي خالي و فنجان قهوه اي كه از حرف هاي نگفته پشيمان است ..
گروس عبدالملکیان