تکستدونی

هرگز با زنی که نومید
گریه می کند
نجنگ

صورتش را نمی بینی؟
تمام باروت های او خیس خوردند

زنی که عاشق می شود
دلتنگتر می شود
موهایش را بیشتر پریشان می کند
روبروی آئینه بیشتر می ایستد
زنی که عاشق می شود
بیرحمانه شب ها زیباتر می شود
و روزها افسون تر
زن که باشی
زیر لب ترانه می خوانی
وقتی به نوازش برگهای رازقی مشغولی
امان از زنی که شاعر است
و عاشق….
زمین برایش تنگ می شود
آسمان محصورش می کند
اقیانوس ها غرقش…
جهان برایش کم می شود
کهکشان در کهکشان
فضا می خواهد
شاعره ی عاشق
همیشه پرواز می خواهد
با معجزه ی بی بال و پر پریدن
دیده ام که می گویم