آنکه بی باده کند
جان مرا مست
کجاست ؟
مولانا
دلم کوچک است! کوچکترازباغچه ی پشت پنجره! ولی آنقدر جادارد که برای دوستی که دوستش دارم نیمکتی بگذارم برای همیشه…
ديگر حتي فرصت دروغ هم برايم باقي نمانده است وگرنه چشمانم را مي بستم و به آوازي گوش مي دادم که در آن دلي مي خواند من تو را او را کسي را دوست دارم
حسين پناهي
بی رنگِ رُخ ات
زمانه زندانِ من ست
آدمهــا گاهی اوقــات گریــه میکننـد. .
نه به خاطر اینکه ضعیف هستنـد. .
بلکــه بـه ایــن خـاطـر. .
که بــرای مدتِ طـولـــانی قــوی بـــوده انـد