تکستدونی

“دوست”كه باشی
فرقي نميكند منطقه زندگي من كجاست و تو كجايي…!
سطح تحصيلات من چقدره و تو چه مدركي داري…!
دور باشي يا نزديك…
رفاقت فاصله ها را پرميكند…
گاهي با حرف گاهي باسكوت…
دوست كه باشي
فرقي نميكند…
ازكدام فصليم يا كدام نسل…
رفيق بودنمان به تمامي نداشته هايمان مي ارزد..!!:

مرا تصديق کني يا انکار
مرا سرآغازي بپنداري يا پايان
من در پايان پايان ها فرو نمي روم
مرا بشنوي يا نه
مرا جستجو کني يا نکني
من مرد خداحافظي هميشگي نيستم
باز مي گردم ؛ هميشه باز مي گردم

نادر ابراهيمي 

زیر ِ باران، دیدن دلدار می چسبد عجیب
دست توی ِ دست های ِ یار می چسبد عجیب

معنی ِ بی تاب بودن هایمان جز “عشق” چیست؟
این غزل هاِ لحظه ی ِ دیدار می چسبد عجیب

کوچه باغ ِ خاطرات و خش خش ِ برگ ِ درخت
پرسه های ِ خیس در رگبار می چسبد عجیب

از دهان ِ تو شنیدن آخر ِ خوشبختی است
“دوستت می دارم” ِ هر بار می چسبد عجیب

من بگویم میروم تا سد ِ راه ِ من شوی
از من انکار، از تو هی اصرار می چسبد عجیب

کافی است عاشق تر از هر بار آرامم کنی
“سر بروی ِ شانه ام بگذار” می چسبد عجیب

از مادربزرگ پرسیدم :
پدر بزرگ ، هیچوقت برایت گل خرید ؟
با لبخند پاسخ داد :
تمام چادرهایی که برایم خرید
“گلدار” بود

امیر طاهری

می‌شود آیا تو با این «من» مداراتر کنی؟

طعم عمرم را به کامِ دل، گواراتر‌ کنی؟

می‌شود وقتی که میخندی به رسم روزگار

نرمش لب‌های نازت را دلاراتر کنی؟!