زیبایی یک زن در لباس هایی که می پوشد نیست،
در چهره یا در نحوه ی آرایش موهایش هم نیست.
زیبایی یک زن در چشمانش است.
چشم هایش راهِ ورودیِ قلبش هستند،
مکانی که عشق در آن جای دارد!
آدری هپبورن
سپیدی روز چیزی کم ندارد از سیاهی شب وقتی تو را کم دارم! در آرامش صبحگاهان از خواب تو پا پس می کشم و دوباره به ظلمت خویش پای می گزارم! شدم مانند شب پره ای که خود را خواست برساند به گرمای عظیم ماه! افسوس پرهای نیمه جانش نیمه های راه جدا شد از بدنش.