تکستدونی

بر كشتزار دلم
چه برف سنگینی نشسته
و كسی ندانست
اندوه؛ از كی باریدن گرفت؟!

ساكت و سنگين است برف
مثل ِ حرف هاي نگفته
سطرهاي جدا مانده از شعري
براي تو
مي بارد
مي شكند
آب مي گردد و فراموش مي كند
سررشته ي حرفي را
كه در دل ِ زمستان ِ من بود

ياور مهدی پور