وسواس دوست داشتن
مرا بیاد ماهی ِ قرمزی میندازد
که در آب های تُنگ بلور
به آرامی
خواب رفته است
یک روز ماهی قرمز
از آب سبک تر خواهد شد
و دستی ماهی قرمز را – که دیگر نه ماهی ست
و نه قرمز
از پنجره
به باغ
پرتاب خواهد کرد
تا باران ِخاکستری ِ مرغان ِ ماهیخوار
بر برگ های سپیدار و زردآلو
فرو ریزد…!