و رســالت مــن ايـن خـواهد بــود
تـا دو استـکان چـــاي ِ داغ را
از ميـــان ِ دويست جنـــگ ِ خونين
بـه سـلامت بـگذرانم
تـا در شبـي بــاراني
آن هـــا را
چشـــم در چشـــم ِ هـم نـوش کنيــم
حسيـــــن پنـاهي…