تکستدونی

دلم به بوی تو آغشته است.
سپیده دمان
کلمات سرگردان برمی خیزند و
خواب آلوده دهان مرا می جویند
تا از تو سخن بگویم.
کجای جهان رفته ای
نشان قدم هایت
چون دان پرندگان
همه سویی ریخته است
باز نمی گردی، می دانم
و شعر
چون گنجشک بخارآلودی
بر بام زمستانی
به پاره یخی
بدل خواهد شد.

شمس لنگرودی

می‌گویند:
برایت خواب‌های خوشی را آرزومندیم
مگر کسی وجود ندارد که بگوید
برایت واقعیتی خوش و زیبا آرزومندیم!
خواب زیبا به چه کارمان می‌آید
وقتی ما گرفتار بیداری دردناکی هستیم…!

بی رنگِ رُخ ات

زمانه زندانِ من ست

وسعت دوست داشتن را اندازه نگیر…
زیادش هم کم است…
تنها با آن سیراب شو…
رشد کن…
شکل بگیر…
و کامل شو…
خودِ دوست داشتن مهم است…
نه زمانش…
نه پایداری اش…
نه مالکیتش…
و نه حد و حدودش…
سرت را بالا کن… نگاه کن… دوست داشتن خدا را ببین…
یاد بگیر که دوست داشتنت را کادو پیچ نکنی…

همه چیز بستگی به حال و هوای دلت داره……
حال دلت که خوب باشد
آدمها همه شان دوست داشتنی اند ..
حتی چراغ قرمز هم برایت مکثی دوست داشتنی می شود
که لحظه ای پا از روی پدال برداری و بتوانی فکر کنی به امروزت،
که با دیروزت چقدر فرق داشتی؟!
حال دلت که خوب باشد …
می شوی همبازی بچه ها؛
برای عزیزانت همیشه وقت داری
و یک دنیا مهربانی در چهره ات نهفته است؛
و چقدر لذت دارد که آدم حال دلش خوب باشه …