تکستدونی

هوای صبح را

از همه سو نفس می کشم.

دستی بر شاخساران بلند نیایش ‌

و دستی به هیاهوی روزی

و دغدغه نان،

لابه لای دقایق رها ساخته ام.

پروردگارا!

با اولین قدم هایم بر جاده های صبح،

نامت را عاشقانه زمزمه می کنم.

کوله بار تمنایم خالی است

و موج سخاوت تو، همچنان جاری.

نمی ایستم از حرکت

تا باران مهربانی ات نایستد.

سپاس و ستایش از آن توست که

با چنگ خورشید در پرده شب زده ای،

و صبح را …

چون جلوه جبروت خویش ،

بر عالم گسترده ای….

امیدوارم آنچه بر دلت جاریست و بر فکرت باقی ،برایت روایت شود..