تکستدونی

در این شهر شلوغ
کنج یک صندلی طولانی
همه عابر
چشم من دوخته بر این راه
چه کسی می ایستد؟!
دم کوتاهی دلش لمس کند
حس آرامش و اطمینانی
در عمق این لحظه رویایی
از این پشتی چوبی
به او خواهم داد.