یاد سهراب بخیر! آن سپهری که تا لحظه ی خاموشی گفت: تو مرا یاد کنی یا نکنی باورت گر بشود، گر نشود حرفی نیست؛ اما… نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست!
ﺩﻭﺳــﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨــﺖ، ﺍﻧــﺪﺍﺯﻩ ﻧــﺪﺍﺭﺩ ! ﭘــﺎﻳــﺎﻥ ﻧــﺪﺍﺭﺩ ! ﮔــﻮﻳــﯽ ﺑِــﺎﻳﺴﺘــﯽ ﺑــﺮ ﺳــﺎﺣــﻞ ﺍﻗﻴــﺎﻧــﻮﺱ ﻭ ﻣــﻮﺟﻬــﺎﯼ ﮐــﻮﭼــﮏ ﻭ ﺑــﺰﺭﮒ ﻣﮑــﺮﺭ ﺭﺍ ﺑــﯽ ﺍﻧﺘﻬــﺎ، ﺑﺸﻤــﺎﺭﯼ . .
سیدعلی صالحی
مـرا . . . هـزار امیـد اسـت و
هـر هـزار تویـی