کسی که وامدارِ تمامِ خوابهای نرفته است
آه محبوبِ بی رحمِ من !!!
کسی تو را دوست دارد
که شعر را برای از تو گفتن دوست دارد
و گل را برای از تو گفتن
و آبی آسمان را برای از تو گفتن
کسی که وامدارِ تمامِ خوابهای نرفته است
تا خیالِ سرزده ی تو را
با وسواسِ یک عاشق دیوانه
به خلوتِ روزگارش ببافد
و کاش میشد بفهمی
چه دردناک است
نبردِ پر حقارتِ قلبی اسیر با میلِ بی وقفه ی این تنِ خسته به پرواز.
نيكى فيروزكوهي