تکستدونی

به مردی که دیر به خانه می‌‌آید
در آغوشم نمی‌‌گیرد
نوازشم نمی‌‌کند
شعری نمی‌‌گوید
شعری نمی‌‌خواند
مرا نمی‌بیند
مرا نمی‌‌خواهد
به مردی که دیگر مثلِ قبل دوستم ندارد
بگوئید
با وعده‌های سالیانِ پیشِ ما چه کرده است

نیکی‌ فیروزکوهی

به خاطر آفتابُ
آسمان آبيُ
ديدار روى ماه تو هم شده
بايد اين روزها را دوست داشت

نيكى فيروزكوهي

و عشق اگر پرنده‌ای بود
که پرّ می‌‌کشید
به آسمانِ شهرِ تو می‌‌رسید
اگر دستت را دراز می‌‌کردی
و در آغوشت
عشق را آغاز می‌‌کردی
آه‌ حتی اگر خانه هامان به هم نزدیک بود
اگر دست هامان به هم می‌‌رسید
اگر آغوشِ تو قفسی بود
اگر من پرنده‌ای …

نیکی‌ فیروزکوهی

خانه را از دوش عشق برداشتم
عکس را از قاب ،
یاد را از تخت
و قلبم را از کنار آینه ات
دوستی، چمدانی شد برای من
تا قشنگی زندگی برای تو بماند

سید محمد مرکبیان

پنجره را باز کن
و از اين هوای مطبوع بارانی
لذت ببر
خوشبختانه باران
ارث پدر هيچکس نيست