تکستدونی

چه شده؟ ای دل دیوانه هوایش کردی؟!
با دو چشمان پر از اَشک صدایش کردی؟!
گفته بودم که دلش معدن بی معرفتی ست
تو نشستی و دلت خوش به وفایش کردی؟

و هیچ کس نفهمید

شاید باران

اشک های خورشید باشد

که پشت ابرها پنهان شده

چای بی تو

سرد نمی شود!

داغش روی دلم منشیند

می روی که خوشبخت شوی
و من حال کودکی را دارم
که نخ بادبادکش پاره شده
مانده
برای اوج گرفتنش ذوق کند
یا برای برنگشتنش گریه

ﺁﻥﺟﺎ ﮐﻪ ﺗﻮﻳﻲ ، ﻏﻢ ﻧﺒﻮﺩ ، ﺭﻧﺞ ﻭ ﺑﻼ ﻫﻢ
ﻣﺴﺘﻲ ﻧﺒﻮﺩ ، ﺩﻝ ﻧﺒﻮﺩ ، ﺷﻮﺭ ﻭ ﻧﻮﺍ ﻫﻢ
ﺍﻳﻦﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ ، ﺣﺴﺮﺕ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻓﺰﻭﻥ ﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺩﺍﻧﻲ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺍﻧﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ
ﺁﻥﺟﺎ ﮐﻪ ﺗﻮﻳﻲ ، ﻳﮏ ﺩﻝ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻧﺒﻴﻨﻲ
ﺗﺎ ﮔﺮﻳﺪ ﻭ ﮔﺮﻳﺎﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺮﻳﻪ ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﻢ
ﺍﻳﻦﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ ، ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺳﺮﺣﺪ ﮐﻤﺎﻝ ﺳﺖ
ﺻﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﻠﻮﮎ ﺳﺖ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺳﺖ ﻭ ﺭﺿﺎ ﻫﻢ
ﺁﻥﺟﺎ ﮐﻪ ﺗﻮﻳﻲ ﺑﺎﻏﻲ ﺍﮔﺮ ﻫﺴﺖ ، ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﻣﺮﻏﻲ ﭼﻮ ﻣﻦ ، ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻭ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺳﺮﺍ ﻫﻢ
ﺍﻳﻦﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ ، ﺟﺎﻱ ﺗﻮ ﺧﺎﻟﻲ ﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺟﻤﻊ
ﻏﻢ ﺳﻮﺧﺖ ﺩﻝ ﺟﻤﻠﻪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻣﺮﺍ ﻫﻢ
ﺁﻥﺟﺎ ﮐﻪ ﺗﻮﻳﻲ ﺟﻤﻠﻪ ﺳﺮِ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻧﺸﺎﻃﻨﺪ
ﺷﻪ ﺯﺍﺩﻩ ﻭ ﺷﻪ ، ﺑﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﮔﺪﺍ ﻫﻢ
ﺍﻳﻦﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﻭﻳﻲ ﻭ ﺩﻭﺭﻧﮕﻲ ﺳﺖ
ﮔﺮﻳﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ ﺧﻮﺩ ، ﺍﻫﻞ ﺭﻳﺎ ﻫﻢ

“ﻣﻌﻴﻨﻲ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻫﻲ”