تکستدونی

احترام گذاشتیم و فکر کردند نمی فهمیم
توجه کردیم و خیال کردند گدای محبتیم
وای به حال این مردم
نه احترام سرشان می شود
نه توجه
کنار این مردم شاد نمی شوی
فقط تنهایی را بیشتر حس می کنی

مردم اینجا چقدر مهربانند ;
دیدند کفش ندارم برایم پاپوش دوختند ,

دیدند سرما میخورم سرم کلاه گذاشتند

و چون برایم تنگ بود کلاه گشادتری

و دیدند هوا گرم شد , پس کلاهم را برداشتند

و چون دیدند لباسم کهنه و پاره است به من وصله چسباندند

و چون از رفتارم فهمیدند که سواد ندارم محبت کردند و حسابم را رسیدند .

خواستم در این مهربانکده خانه بسازم ، نانم را آجر کردند گفتند کلبه بساز . . . . .
روزگار جالبیست،مرغمان تخم نمی گذارد ولی هر روز گاومان می زاید!

حسین پناهی

چه مهمانان بی دردسری هستند مُردگان !
نه به دستی ظرفی را چرک می کنند
و نه به حرفی دلی را آلوده !
تنها به شمعی قانعند
و اندکی سکوت…

حسین پناهی

عشق…

اسم مستعار امید های ناگزیری است که …

شنبه ها را به یکشنبه ها میکشاند…!!!

حیسن پناهی

پچ پچِ صدایی آشنا در سرم پیچید!
صد مرگ را، به یک لحظه اضطراب تاق می زنم!

حسین پناهی