تکستدونی

دلتنگی میان وجودت ناله کند
خیلی زود
بغض های لم داده در گلویت
چشمانت را باردار خواهد کرد
انتظار معجزه از در بالا خواهد رفت
به همین سادگی زمین گیر خواهی شد
و تکلیف تو روشن میشود
انتظار!
انتظار!
انتظار..

آیدین دلاویز

تمامِ فکر‌هایم را کرده ام
بهترین راه همین است
که یک شب زلزله‌ای بیاید
قاره ی من را به قاره ی تو نزدیک کند
همان شب من تنها جاده‌ ی مانده تا رسیدن را بدوم
و بدوم
و بدوم
صبح تو را کنارِ خانه جنگلی‌ کوچکی ببینم
که بی‌قرارِ آمدنِ من ایستاده ای
با سرِ انگشتان مردانه ات موهایِ سیاهم را پشتِ گوشم بزنی‌
و با مهربانی بپرسی‌
صبحانه نانِ محلی می‌خوری با پنیر و گردوی تازه؟؟
.
.
نیکی‌ فیروزکوهی

باید کسی باشد که هر وقت بار تنهاییت سنگین شد
هر وقت کمر کلماتت شکست هر وقت وازه هایت لال شدند
بیاید بنشیند مقابل چشمهایت
و تو زل بزنی به خودت که جاری شده ای میان چشمهایش
باید کسی باشد که هر وقت بار دلتنگیت سنگین شد
هر وقت طاقت سکوتت تمام شد
هر وقت کم اوردی بیاید بنشیند کنارت
و تو وجودت را به او تکیه دهی
باید کسی باشد که هر وقت بار خستگیهایت سنگین شد
هر وقت سهمت از بغض بیشتر از توانت شدبناهت شود
و تو یکجا تمام تنهاییت را تمام دلتنگیت را و تمام سکوتت را
و تمام خستگیهایت را و تمام بغضت را میان هرم نفسهایش
نفس بکشی

تنها چیزی که از من دلجوی می کرد
امید نیستی پس از مرگ بود
فکر زندگی دوباره مرا می ترسانید
من هنوز به این دنیابی که در آن زندگی می کردم
انس نگرفته بودم ، دنیای دیگر به چه درد من می خورد؟

بوف کور – صادق هدایت