تکستدونی

کفش، ابتکار پرسه های من بود !
و چتر، ابداع بی سامانی هایم !
هندسه، شطرنج سکوت من بود!
و رنگ، تعبیر دل تنگی هایم !

حسین پناهی

ديگر حتي فرصت دروغ هم برايم باقي نمانده است
وگرنه چشمانم را مي بستم
و به آوازي گوش مي دادم
که در آن دلي مي خواند
من تو را
او را
کسي را دوست دارم

حسين پناهي